Współcześnie znieczulenie to w klinice stomatologicznej podstawa przy większości przeprowadzanych zabiegów. Oprócz tych zabiegów, jakie są praktycznie bezbolesne, w pozostałych przypadkach używa się znieczulenie, aby zagwarantować pacjentom tak samo komfort psychiczny jak i fizyczny. Od dawna wizyty u dentysty, wbrew lękom pacjentów nie bolą i koncentrują się na efektywnym leczeniu zębów. Zwykle stosowane znieczulenie w klinice stomatologicznej, to znieczulenie miejscowe aplikowane w okolicy zębów. Mniej używa się znieczulenia ogólnego. Pośród metod miejscowego znieczulenia wyróżniane są 3 podstawowe: znieczulenie powierzchniowe, nasiękowe i przewodowe.

Znieczulenie powierzchniowe ma konsystencję żelu, sprayu albo kremu zawierającego znieczulenie. Nie potrzeba przy tym nakłuwania. Rozprowadza się je na powierzchni i choć aktywuje się najszybciej, to nie na długo. Zwykle stosuje się je przed podaniem innego typu znieczulenia. Niezbyt głębokiego nakłucia wymaga nasiękowe znieczulenie. Tym sposobem podaje się znieczulenie w dziąsła w okolicy zęba, który dentysta będzie leczył i tak końcówki nerwów zostają znieczulone. Do bardziej wymagających zabiegów stomatologicznych trzeba użyć znieczulenie przewodowe. Ten rodzaj znieczulenia aplikuje się prosto w nerw zębodołowy. Dzięki temu znaczna część jamy ustnej ulega znieczuleniu – np. dolna warga, broda albo broda. Z uwagi na to pacjenci tracą czucie w części twarzy, a rezultat ten może zachować się nawet przez parę godzin od zabiegu.